Spiritualiteit: zin en onzin

 

In het westen wordt men van jongsaf aan geindoctrineerd met een materialistisch geloof, waar dan een licht arrogante mentaliteit aan wordt gekoppeld tegenover andere culturen die nog wel vastzitten in een religieus geloofsysteem. Het is al een vooruitgang tegenover vastzitten aan één eeuwenoud boek, maar het beeld dat een westerling van zichzelf heeft, van een skeptisch, wetenschappelijk, rationele denker te zijn, weerhoudt hen ervan om te durven inzien dat ze eveneens nog evengoed vastzitten in een dogmatische religie.

Daarnaast wordt stilaan de deur opengezet voor een wazige vis-noch-vlees-spiritualiteit waar iedereen ter plekke eender wat kan verzinnen en geloven, zonder er op te worden gewezen dat hun geloof simpelweg niet klopt.

Zoals in de politiek wordt er dan twee kampen van marionetjes gecreëerd, van links-rechts, rood-blauw, mannelijk tegen vrouwelijke manier van denken, skeptische atheïsten tegenover New Age charlatans.

Er is geen verschil tussen de creatiekracht van het universum en mensen: ze werken hetzelfde, ze zijn hetzelfde, er is geen scheiding. Wij en alle andere leven zijn gelijkwaardig, deel van en identiek aan het groter geheel. Door de eeuwen heen is die vrouwelijke creatiekracht steeds verward geraakt met het bewustzijn dat de aarde momenteel controleert en een soort van god-complex heeft, vraagt om aanbidding en offers. Het zijn die krachten die zichzelf als onze schepper hebben gepresenteerd, als superieure goden.

Hogere dimensies: de zogenaamde geestenwereld

Mensen op aarde leven in een driemensionele wereld van tastbare dingen die we verkennen met een tastbaar lichaam. We zien dingen die door hun brein worden herkend als kleuren binnen een kleurenspectrum van zeven kleuren.

Al onze gedachten en emoties spelen zich af in een hogere, niet zichtbare dimensie af. Er is niets zweverig of vergezocht aan het bestaan van een geestenwereld, het is de plek, de bandbreedte waar al ons denken zich afspeelt. Om zichzelf als wetenschappelijk te beschouwen en het bestaan van die dimensies ontkennen is een beetje idioot, want alle ideeën, dus ook alle wetenschappelijke theoriën komen uit die 'wereld'.


Elke dimensie is een octaaf, identiek aan andere octaven maar telkens een hogere frequentie, van energie electromagnetisch hoger vibreert. Emotie's als angst, woede, dierlijke instincten zijn lage vibraties. In een hogere dimensie, in een hoger octaaf bestaan diezelfde tonen, dezelfde freqenties. Ze zijn een spiegelbeeld van mekaar, vandaar de hermetische spreuk, 'as above, so below' (wat zich in de mentale geestenwereld afspeelt, heeft zijn weerslag in de materiële wereld en andersom). Het is vooral dat essentieel inzicht, dat wij en het universum op dezelfde manier in mekaar zitten, dat verdwijnt bij 20e eeuwse wetenschapsreligie.

 

Zoals in de zichtbare wereld zijn er entiteiten met 'goede' en 'slechte' bedoelingen. Het parasitair bewustzijn dat tot hiertoe zowat de hoofdrol speelde in de menselijke geschiedenis, teerde en teert nog steeds op slechte energie maar tapt eveneens goede energie af. Het absorbeert en manipuleert, het heeft nood aan 'voedsel', aanbidding. In alle religies, dus ook de religie van aanbidding van een onzichtbare 'staat', worden dus strenge rituelen verzonnen waarbij mensen door te knielen, te gehoorzamen hun kracht, hun energie weggeven.


Zowel mensen die het bestaan van zulke entiteiten ontkennen, als de mensen die die hogere dimensies alleen rooskleurig kunnen voorstellen, zijn dus een gemakkelijk slachtoffer. Omdat ze zich niet bewust van zijn dat ze worden gemanipuleerd, kunnen mensen de mechanismes die ons in negatieve patronen willen laten vastzitten, niet herkennen, niet onderscheiden en dus ook niet hun denken en uit hun leven bannen. Ze kunnen hun trauma's en problemen niet loslaten omdat de energie die daar op teert, vecht voor zijn voortbestaan en gedachten manipuleert. Er wordt geleerd dat al onze gedachten en emoties ontstaan in ons brein en daar, gevangen in een schedel ook blijven. Dit zijn bewust gecreëerde leugens, om die manipulatie te vergemakkelijken. Ons bewustzijn is één veld waar we automatisch op zitten aangesloten. Het controlesysteem van telefoons en internet is gebaseerd op hoe onze hersenen van nature werken.


Hoe westers atheisme, de religie van materialisme is ontstaan


Qua kennis over die hogere dimensies is er anno 2020 nog meer onduidelijkheid dan pakweg de middeleeuwen. Om een simpele indeling te maken van verschillende fases die Europese mentaliteit op dat vlak heeft doorgemaakt, kan men spreken van een periode van heidendom, christendom en atheisme. Op het eerste gezicht lijken ze verschillend maar het is telkens aanbidding van dezelfde energie.
-Heidendom, religie van mensen die in stamverband op heides, op het platteland woonden, afhankelijk waren van de natuur, en die afhankelijkheid uitten in aanbidding van de natuurelementen. Er werden offers gebracht zogezegd aan de natuur, maar in feite aan die parasitaire nepgod.


-Monotheïstische godsdiensten als Judaïsme, Islam en Christendom, de keizers van het Romeinse Rijk dopen hun rijk om in het 'Heilig' Romaanse Rijk. Er worden klopjachten gehouden op heksen, verbod op magie, maar aanbidding van de paus, als vader van de mensheid, vertegenwoordiger van god op aarde- uiteraard enkel een marionet van diezelfde egoïstische nepgod. Het verhaal van Enki en Ninhursag wordt het verhaal van Adam en Eva.


-Atheisme, dat wordt orchestreerd vanaf 18e en 19e eeuw. Figuren als Freud, Nietzsche, Marx worden opgevoerd, die het beeld van god en mens ondergraven. Het Sumerische verhaal van Enki (geassocieerd met het zuiden) en Ninhursag, van Adam en Eva wordt het verhaal van Mitochondriale Eva in Zuid-Afrika. In de 20e eeuw, na twee verwoestende oorlogen en decadente kunst, is de westerse mens dus geprogrameerd met een negatief zelfbeeld van een uit toeval ontstaan, primitieve aap, een aan zijn lot over gelaten nietig stukje stof in een oneindig heelal. In een industriële samenleving, afgesneden van kennis, van de natuur en van mekaar, leiden de slaven een repetief, saai leven en lijkt er geen enkel bewijs van een hoger plan of hoger doel.
Het verlangen naar spirituele voldoening wordt dan gebruikt voor een blind geloof in vooruitgang, technologie en vooral blind geloof in de staat als morele leidraad.

 

back